(Αναδημοσίευση από την μηνιαία κοινωνικοπολιτική εφημερίδα “η άλλη άποψη στου Ζωγράφου”, Έτος 5ο, Αρ. Φύλλου 67, Φεβρουάριος 2009, σελίδα 2)
Ένα από τα πολλά παιδιά της Κύπρου που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα ήταν και ο Δηµήτρης Δηµητριάδης.
Μετά από λαµπρές σπουδές στην Ιατρική με ειδικότητα στην Παιδοχειρουργική εδώ και στο εξωτερικό, ήρθε και ρίζωσε 22 χρόνια στoυ Ζωγράφου. Ο ιατρικός κόσµος τον γνώριζε πολύ καλά από το πλούσιο επιστηµονικό, ερευνητικό, διδακτικό και θεραπευτικό έργο. Οι ασθενείς του τον γνώριζαν όχι μόνον ως γιατρό τους, αλλά πάνω απ’ όλα ως ΑΝΘΡΩΠΟ.
Οι Ζωγραφιώτες εκτός από τις ιατρικές του ικανότητες, τον γνώρισαν και ως τον επικεφαλής της δηµοτικής παράταξης των «Ενεργών Πολιτών», που το 2002 μέσα από δηµοκρατικές διαδικασίες που εφαρµόστηκαν για πρώτη φορά σε εκλογή επικεφαλής παράταξης, διεκδίκησε τη δηµαρχία. Με ποσοστό 10% που πήρε η παράταξή του εξελέγη δηµοτικός σύµβουλος για τέσσερα χρόνια.
Ως αριστερός ιδεολόγος με το ήθος του, τις γνώσεις του, τον δικό του τρόπο σκέψης, συνέβαλε κατά πολύ με τις θέσεις του που παρουσίαζε από τη πλευρά του ως αντιπολίτευση στο Δήµο μας. Δεν ήταν άλλωστε και λίγες οι φορές που σε θέµατα, θέσεις και προτάσεις της μείζονος αντιπολίτευσης έδινε την ψήφο του χωρίς την στείρα κοµµατική αντιπαράθεση. Επίσης πολλές φορές, προτάσεις του βρήκαν σύµφωνη και τη διοίκηση. Πάντα κοντά στον δηµότη έφερνε στο δηµοτικό συµβούλιο θέµατα που τον αφορούσαν προτείνοντας λύσεις τις οποίες η διοίκηση δεν εφάρµοζε.
Εγώ προσωπικά δεν αναφέρω όλα όσα σφράγισαν την προσωπικότητα του Δηµήτρη Δηµητριάδη, γιατί έφυγε τόσο γρήγορα από κοντά μας. Οι αναγνώστες μας γνωρίζουν πολύ καλά τις θέσεις και αντιπαραθέσεις που είχαµε και οι δύο στην προσπάθειά μας να διεκδικήσει τη Δηµαρχία στις εκλογές του 2006, άτοµο προερχόµενο από τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και του τότε ΣΥΝΑΣΠIΣΜΟΥ, μέσα από δηµοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες ποτέ δεν εφαρµόστηκαν, όπως εµείς οι δύο και μερικοί άλλοι τις είχαµε προτείνει, ο καθένας με τον τρόπο του. Ο πρόωρος χαµός του συγκλόνισε την τοπική κοινωνία μας και όλοι θα τον θυµόµαστε σαν τον ΓΙΑΤΡΟ, τον ΑΝΘΡΩΠΟ, τον ΦΙΛΟ.
Στην αγαπηµένη του οικογένεια εκφράζουµε τα θερµά μας συλλυπητήρια
Ο εκδότης
Μάκης Ραυτόπουλος
